<center> <script async src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js"></script> <!-- kakikboy --> <ins class="adsbygoogle" style="display:inline-block;width:728px;height:90px" data-ad-client="ca-pub-7767569259747975" data-ad-slot="8223741246"></ins> <script> (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); </script>
Health News

"นิทานเรื่อง เกลือกับโอ่ง"


หากเรามีเกลือ 1 ช้อน เติมลงไปในน้ำ 1 แก้ว น้ำนั้นจะมีรสชาติเค็ม แต่หากเราเติมเกลือ 1 ช้อนนั้น ลงไปในน้ำ 1 โอ่ง ความเค็มของเกลือนั้นก็จะเจือจางลง เปรียบเสมือนการทำบุญ เกลือก็เหมือนกรรมเวรที่ตามติดเรามา หากเราทำบุญน้อย กรรมหรือบาปนั้นก็จะไม่เจือจางลง แต่หากเราหมั่นทำบุญกุศล ก็เปรียบเสมือนการเติมน้ำลงไปในโอ่งที่มีเกลือ 1 ช้อน แม้กรรมเวรนั้นจะยังคงอยู่เท่าเดิม แต่บุญกุศลที่เราทำมาจะทำให้กรรมเวรนั้นเจือจางลง เล่าให้คุณแม่ฟังว่า ....เรื่องนี้เคยอ่านเมื่อไปบวชชีพราหมณ์ครั้งแรกที่วัดมเหยงคณ์ หลังจากนั้นไม่นาน ก็เกิดอุบัติเหตุความจำเสื่อมไปสองเดือน เสียชีวิตไปเกือบหมดครอบครัว เปิดเจอเรื่องนี้ในสมุดบันทึกของตัวเอง หลังจากนั้นเวรกรรมก็โหมกระหน่ำ สูญเสียหมดสิ้นทุกอย่าง ต้องหอบพ่อที่เดินไม่ได้ หนีหัวซุกหัวซุน เจอคนเอารัดเอาเปรียบ ต้องต่อสู้ทุกอย่าง ถูกบีบคั้นจากร่างกายที่เจ็บปวด เงินไม่มี ทั้งต้องดูแลพ่อที่หนักมาก คนรักตีจาก ญาติพี่น้องไม่เอา ความรู้สึกในใจเกิดทั้งความเจ็บปวด ความโกรธ จนแทบจะเป็นบ้า ในความทรงจำที่ยังลางเลือน สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยลืมคือเรื่องนี้ เฝ้าบอกตัวเอง ฉันจะพยายามเติมน้ำลงไปในโอ่ง สักวันเกลือมันต้องเจือจางลง ฉันจะไม่หยุดเติมน้ำลงในโอ่ง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เริ่มต้นด้วยการปล่อยปลาตามกำลังที่ตัวเองมี เริ่มตักบาตรทุกเช้าตามที่พอจะหาได้ เริ่มสวดมนต์ และทำบุญอื่นๆตามกำลังของตัวเอง ทำเท่าที่จะทำได้ ทุกครั้งที่เกิดอารมณ์โกรธ จะเตือนตัวเองเสมอ เรากำลังเติมเกลือลงในโอ่งแทนน้ำ เราจะไปเริ่มต้นใหม่หรือ เราต้องพยายามเติมน้ำลงไปไม่ใช่เกลือ การระงับอารมณ์ตัวเองไว้ ไม่ทำในสิ่งที่มันบอกให้ทำ การพยายามละความอาฆาตพยาบาท นี้แหละคือการทำบุญที่ยิ่งใหญ่
แล้ว เกลือที่อยู่ในโอ่งมันทำให้เราทุกข์เพียงใด เราย่อมเห็นผลมันแล้ว จนกระทั่งมารู้จักการปฏิบัติภาวนา อย่างถูกต้องและถูกทางกับคุณแม่ เมื่อต้นปีที่แล้ว อุปสรรคก็ยังมากมี ทำงานไปด้วย ดูแลพ่อไปด้วย ภาวนาไปด้วย ไม่เคยหยุดแม้วันเดียว ในใจคิด เราจะพยายามเติมน้ำลงในโอ่ง จนถึงวันหนึ่งน้ำก็ล้นโอ่ง ไม่ใช่แค่เต็มโอ่งอย่างเดียว วันนี้บอกกับคุณแม่ท่านว่า....หนูรู้แล้วค่ะว่า การภาวนานี่แหละคือการเติมน้ำถังใหญ่ที่สุดลงในโอ่ง เหนือกว่าทานใดๆ และการสวดมนต์ทั้งหมด ยิ่งเป็นภาวนาที่ได้เจอกับครูอาจารย์ที่ชี้เราได้ถูกทาง ภาวนาต่อเนื่อง ไม่เคยทิ้ง เท่ากับว่าเรายิ่งเติมน้ำลงในโอ่ง ไม่นานเกลือมันก็จะจืดลงไป แต่ต้องคอยเตือนตัวเองเสมอว่า อย่าได้เผลอหยิบเกลือใส่ลงไปอีก
ทีมา : Facebook.com

About Unknown

0 comments:

Post a Comment

Powered by Blogger.